Η έκθεση Bianco, Nero e altre storie, είναι μια περιοδική έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης, που σκοπεύει με επιλεγμένα έργα από τη συλλογή της, να εκθέσει το πρωταρχικό ερώτημα και τη βάση της δημιουργίας του εικαστικού έργου, την αλληλεπίδραση του φωτός με τη σκιά, του άσπρου με το μαύρο. Εξ’ ορισμού, το φως αποτελεί το αίτιο που διεγείρει το αισθητήριο της όρασης, η ακτινοβολία που κάνει τα αντικείμενα του κόσμου ορατά. Με τη βοήθεια του φωτός και της έλλειψής του, της σκιάς, αντιλαμβανόμαστε το σχήμα, τον όγκο και το χρώμα των αντικειμένων. Η απόσταση της φωτεινής πηγής και η κατεύθυνση του φωτός δημιουργεί φωτεινές και σκιερές επιφάνειες, και έτσι αντιλαμβανόμαστε τον προσανατολισμό τους, την απόσταση μεταξύ τους και αυτών, από το θεατή.Και στην Τέχνη, αντίστοιχα, το εικαστικό έργο – ως αντικείμενο κατασκευασμένο, γίνεται αντιληπτό με την αλληλεπίδραση του φωτός με τη σκιά. Ο μηχανισμός αυτός αποτελεί βασική παράμετρο εκδήλωσης και ανάπτυξής της Τέχνης.Από την αρχαιότητα, και σε κάθε εποχή, οι καλλιτέχνες αγωνιούν να χειριστούν το φως και το σκοτάδι. Στη ζωγραφική, το φως προσδιορίζει το εικαστικό αποτέλεσμα, την ίδια την εικόνα. Στη γλυπτική, το έργο ζει με το φως, η υπόστασή του καθορίζεται από την ύπαρξη του φωτός και η πλαστικότητά του επιτυγχάνεται από την αξία, την ποιότητα, την ποσότητα και την έντασή του. Τα έργα της έκθεσης επιβάλλονται μέσα από το δίπολο των δύο αρχετυπικών μη-χρωμάτων: άσπρο και μαύρο, ή φως και σκιά. Από το μαθηματικό συμβολισμό του Ξενάκη, στην επεκτατική χειρονομία του Παλτίδη, και από τη μεσογειακή λιτότητα του Αλευρά, στον αφηγηματικό λυρισμό του Βαρλάμου, από τη διαυγή επιμέλεια της χαρακτικής του Νικολαΐδη, στο δυναμισμό του σχεδίου του Δημητρέα, διαφορετικοί καλλιτέχνες, από διαφορετικές γενιές, και με άλλα εικαστικά μέσα ο καθένας, πραγματεύονται ουσιαστικά το ίδιο, το θεμελιώδες επιδιωκόμενο. Φως και σκοτάδι.Η ιταλική εκφορά του άσπρο-μαύρο, στον τίτλο, υπαινίσσεται και συνδέει με το θέμα της έκθεσης, το κτίριο της Casa Bianca και το όνομα της πρώτης ιδιοκτήτριας, Bianca. Η συνολική αίσθηση της έντονης αντίθεσης κυριαρχεί και αντιπαραβάλλεται στο θέλγητρο όποιου άλλου χρώματος. Και κάποτε διαταράσσεται με την προσθήκη χρώματος, όπως ο υπότιτλος, άλλες ιστορίες- altre storie-σημειώνει.
Παρουσιάζονται έργα των: Χρήστου Αλευρά, Κωνσταντίνου Αργυριάδη, Γιώργου Βαρλάμου, Νικόλαου Γύζη, Βαγγέλη Δημητρέα, Σωκράτη Ιορδανίδη, Κώστα Καράνου, Στέλιου Κουπέγκου, Απόστολου Μαϊκίδη, Γιώργου Μόσχου, Χρόνη Μπότσογλου, Νίκου Νικολαΐδη, Κωνσταντίνου Ξενάκη, Κωνσταντίνου Παλτίδη, Πάνου Παπανάκου, Πολύκλειτου Ρέγκου, Νίκου Σαχίνη, Γιάννη Σβορώνου, Γιώργου Σικελιώτη, Δημήτρη Ταντανόζη, Μανόλη Τζομπανάκη, Γιώργου Τσακίρη.
Επιμέλεια Αλεξία Ξαφοπούλου, Εικαστικός | Έφορος Δημοτικής Πινακοθήκης
Χαρά Θεοχάρους, Ιστορικός Τέχνης Δημοτικής Πινακοθήκης
